رابطه ی مؤلفه های درون مدرسه ای و خودکارآمدی اجتماعی با اضطراب تحصیلی دانش آموزان سال سوم دبیرستان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش مؤلفه های درون مدرسه ای و خودکارآمدی اجتماعی در پیش بینی اضطراب تحصیلی دانش آموزان است. بدین منظور تعداد 160 دانش آموز پسر سال سوم دبیرستان از ناحیه ی یک شهرستان اراک در سال تحصیلی 92-93 با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به پرسش نامه های استاندارد عوامل درون مدرسه ای، خودکارآمدی برای موقعیت های اجتماعی (sess) و اضطراب تحصیلی پاسخ دادند. داده های پژوهش پس از تصحیح و نمره گذاری با استفاده از نرم افزار spss و طبق فرضیه های پژوهش با روش های رگرسیون چند متغیره و رگرسیون گام به گام  مورد آزمون قرار گرفت و مشخص شد که مؤلفه های درون مدرسه ای تقریبا 9/33 درصد و مؤلفه های خودکارآمدی اجتماعی حدود 7/30 درصد از تغییرات مربوط به اضطراب تحصیلی دانش آموزان را تبیین می کنند. همچنین در مدل رگرسیون، متشکل از دو متغیر پیش بین با یک متغیر ملاک، مشخص شد که دو متغیر پیش بین تقریباً 45 درصد از کل واریانس اضطراب تحصیلی دانش آموزان را تبیین می کنند که سهم مؤلفه های درون مدرسه ای حدود 9/32 درصد و سهم خودکارآمدی اجتماعی حدود 1/12 درصد برآورد شده است. بنابراین نتایج نشان می دهند که مؤلفه های درون مدرسه ای و خودکارآمدی اجتماعی نقش معناداری در پیش بینی اضطراب تحصیلی دانش آموزان پسر پایه ی سوم دبیرستان دارند.